Odezwa w związku ze święceniami kapłańskimi w jubileuszowym roku
25-lecia diecezji gliwickiej
Umiłowani Diecezjanie!
Jako żywa cząstka Kościoła Świętego wszyscy jesteśmy świadomi, że kapłaństwo, dar Boży, jest nade wszystko znakiem żywotności Kościoła. Od początku posłannictwa Kościoła wyraźnie przekonujemy się, że kapłaństwo zawsze było i jest źródłem jego istnienia i posługiwania. Dzieje świata są pełne odniesień do tego podniosłego stanu naszych przekonań i oczekiwań - ale równocześnie, my, wierzący w Chrystusa, także wiemy, że tylko z kapłanami możemy zdążać do celu, wyznaczonego nam przez Zbawiciela. Mimo osłabiających nas skłonności do przeciętności, nawet do nieprzestrzegania Bożych wskazań - to jednak sam Pan nie zmienił swojej postawy zaufania względem nas i ustawicznie, w każdym pokoleniu, powołuje kapłanów do współpracy ze sobą w prowadzeniu wierzących przez ziemskie życie. Powinno to w nas budować postawę wdzięczności i ciągłego chętnego podejmowania tego zaproszenia.
Cieszyliśmy się zawsze na naszej śląskiej ziemi posługą licznych i wzorowych kapłanów. To oni kształtowali w przeszłości w naszych parafiach i rodzinach atmosferę szacunku i życzliwości dla ludzi powołanych do służby w Kościele Świętym. Z przejęciem otaczali troską budzące się powołania. Szczególnie wyrażaliśmy im za to wdzięczność z perspektywy 25-lecia istnienia naszej diecezji i dziękowaliśmy im za trwanie w podjętej kiedyś, przed laty, decyzji o wyborze drogi kapłańskiej, jak i w aktywnym ożywianiu nadprzyrodzonych darów wśród uczestników Ludu Bożego.
W tym roku, jakże znaczącym, nasza diecezja otrzyma tylko dwóch nowych prezbiterów, którymi będą:
- ks. Jan Opiełka - z parafii św. Stanisława w Babienicy,
- ks. Denis Krzysztof Rakwic - z parafii Wszystkich Świętych w Sierotach.
Dziękujemy w tej ważnej chwili wspólnotom parafialnym, z których wyszli tegoroczni neoprezbiterzy, szczególnie zaś wyrażamy nasz głęboki szacunek ich Rodzicom i Bliskim za towarzyszenie im na drodze do kapłaństwa.
Nie ukrywam, że szczerze cieszę się tym kolejnym darem Opatrzności dla naszej diecezji, ale wszyscy rozumiemy, że w sercu rodzi się także tęsknota i prośba, by jednak było więcej nowych pracowników na niwie Pańskiej w naszej diecezji. Bo naprawdę wspólnoty parafialne ustawicznie się zwracają do swego biskupa, że zadań i posług w pracy duszpasterskiej jawi się coraz więcej, a sił nie przybywa. Potrzeba nam wielkodusznych serc, żeby przez naśladowanie Chrystusa - Dobrego Pasterza - oni towarzyszyli wiernym, angażowali się w sprawowanie świętych sakramentów, bacznie doświadczali entuzjazmu wiary poprzez włączanie się w przeżywanie przez rozliczne ruchy i wspólnoty religijne pogłębionej postawy, prowadzącej do dojrzałości względem Chrystusa, działającego w Kościele. Nasz Kościół diecezjalny dzieli się również swymi powołanymi z krajami misyjnymi. Nie może też zabraknąć naszego udziału i wsparcia w prowadzeniu posługi w Seminarium Duchownym i na Wydziale Teologicznym w Opolu, także w samym centrum diecezji gliwickiej, jakie stanowi nasza Kuria. Wymaga to od nas wszystkich poczucia dojrzałej odpowiedzialności za dzieło ustawicznego wzrastania żywego Kościoła z darem kapłaństwa, co musi niezmiennie stanowić zasadę perspektywicznego odnajdywania naszego własnego miejsca na drodze tego posługiwania.
Z tymi troskami zwracam się do całej diecezji o wzmożenie naszej refleksji nad pomnażaniem zastępu naszych współpracowników w stopniu prezbitera. W pierwszym rzędzie proszę o ożywienie modlitwy w tej intencji, zwłaszcza poprzez powrót do znanej już od dawna praktyki pierwszych czwartków miesiąca, kierowanej właśnie na wzbudzenie nowych powołań kapłańskich. Niech także nigdy nie zabraknie oczyszczania naszych sumień w postrzeganiu kapłaństwa nie według osądu świata, w którym żyjemy, lecz w świetle dalekowzrocznego ustanowienia tego świętego stopnia posługiwania przez naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Trzeba nam wszystkim okazywania więcej szacunku dla daru kapłaństwa, który pochodzi nie od nas, lecz z wysoka, od Ojca Światłości, do którego wszyscy zmierzamy. Jestem przekonany, że także nasz Pierwszy Synod Diecezji Gliwickiej przyjdzie ze znaczącą pomocą i poświęci bardzo ważną refleksję nad poszukiwaniem dróg ożywienia służby dla Chrystusa i Kościoła. Bowiem o kapłaństwie trzeba więcej mówić, trzeba dokładnie wyjaśniać zamysł Chrystusa, by nie dać się zniszczyć dzisiejszym tendencjom, wciągającym nas ku zamieraniu wrażliwości na wielkie sprawy Boże.
By włączyć się żywo w te wysiłki i doświadczyć radości kapłaństwa, zapraszam wszystkich - w miarę możliwości - do uczestnictwa w podniosłym udzielaniu święceń kapłańskich, których udzielę w naszej gliwickiej katedrze w sobotę przez uroczystością Zesłania Ducha Świętego, tj. 3 czerwca o godz. 9.30. Niech światło i zapał Ducha Prawdy i Miłości napełni nowych kapłanów i całą wspólnotę Kościoła w Diecezji Gliwickiej.
Na podjęcie czekających nas zadań Wszystkim Wam z serca błogosławię.
wasz biskup
+ Jan Kopiec
Gliwice, 15 maja 2017 r.